آنچه در ادامه می‌خوانید، چکیده برداشت من از مطالعه مقالات و کتاب‌های مختلف درمورد نوشتن خاطرات است.

حتمن یادداشت‌نویسی روزانه به گوشتان خورده است. در وب، هزاران مطلب درمورد این موضوع وجود دارد. شاید معروفترین آنها، صفحات صبحگاهی جولیا کامرون در کتاب راه هنرمند باشد.

«صفحات صبحگاهی» عبارت است از آزادنویسی حداقل سه صفحه بلافاصله بعد از بیدارشدن از خواب، درمورد هرآنچه که به ذهنتان می‌رسد. البته صفحات صبحگاهی یا یادداشت‌های روزانه لزومن شرح وقایع اتفاق افتاده روز قبل نیستند.

همین یادداشت‌های روزانه اگر شرح وقایع همان روز یا حداکثر روز گذشته باشند، می‌شوند خاطره‌نویسی. چراکه شما آنچه واقعن اتفاق افتاده، برداشت‌ها و احساسات واقعی‌تان را در آن زمان مشخص ثبت می‌کنید.

در انگلیسی به این عمل «Journaling» یا « keeping a diary» گفته می‌شود. دفترهای خاطرات در طرح‌ها و رنگ‌های مختلف هم به همین منظور وجود دارند.

بنابراین خاطره‌نویسی را می‌توان زیرمجموعه‌ی یادداشت‌نویسی روزانه نامید. البته خاطره‌نویسی از نظر ویژگی‌ها و اهمیتی که دارد، خود دارای طبقه‌بندی خاص ادبی است. (ادبیات خاطره‌نویسی)

این را هم بگویم که خاطره‌نویسی حتمن نباید روزانه باشد. شما می‌توانید خاطرات یک رویداد خاص یا یک اتفاق را به تنهایی ثبت کنید. مانند خاطرات افراد از وقایع تاریخی خاص.

یک نمونه از خاطرات خودم

سه شنبه ۱۰ خرداد ۱۳۷۹

«سلام، امروز، روز نسبتن خوبی بود. طبق معمول هیچی نشد. دیشب از خستگی خیلی بد خوابیدم. به همین جهت صبح سر هر دو کلاس خاک و بتن، خسته بودم و تنم کوفته بود. تازه ظهر فکرکردم تب دارم. گلویم درد می‌کرد و حالم خوب نبود. نکته هیجانی این بود که گ گفت می‌خواهد استعفا بدهد. گفت که از خیلی وقت پیش به این موضوع فکر می‌کرده و دیشبش ق ازش خواسته . . . »