خاطره، تجربههای فردی است که هویت و ماهیت افراد را میسازد. بنابراین کاری بسیار شخصی است. شما به هر دلیلی به وقایعنگاری زندگیتان اقدام کنید، این یادداشتها تا زمانی که تصمیم به انتشار یا اشتراکگذاری آنها نگرفتهاید، جزء حریم خصوصی شما محسوب میشوند.
لازم است در ابتدا، تاکید کنم تنها کسی که میتواند شنونده یا خواننده نوشتههای شما باشد، مشاورتان است. از نوشتههایتان، به هر شکلی که هستند، به هر طریقی حفاظت کنید. ممکن است افراد با خواندن آنها، شما را تمسخر، تحقیر یا سرزنش کنند. رازدار نباشند و از آنها بر علیهتان استفاده کنند.
به عنوان یک فرد با تجربه شخصی، دوستانه میگویم که هیچکس جز خودتان قادر به درک درست و برداشت صحیح از مکتوبات شما نیست. بخصوص زمانیکه خام هستند و برای انتشار یا اشتراکگذاری آماده نشدهاند.
اقداماتی که دیگران با تجاوز به حریم خصوصی شما مرتکب میشوند، میتواند آگاهانه یا ناآگاهانه آسیبهای جبرانناپذیری به روح و روان شما وارد کند.
بهترین دلیل نوشتن خاطرات، رسیدن به آرامش درون و حذف اضطرابها، ترسها و افسردگی و آزردگی است. پیشنهاد میکنم که هنگام خاطره/یادداشتنویسی موارد زیر را رعایتکنید:
- انضباط زمانی در نوشتن را رعایت کنید. مثلن هرروز در ساعتی خاص بنویسید.
- علاوه بر دردها و رنجها از لحظههای خوش زندگی خود هم بنویسید. اینکار روحیه مثبتنگری را در شما تقویت میکند.
- آزادانه از تجربههای گذشته خود بنویسید. هیچ چیز غلطی وجود ندارد. آزادانه و بدون سانسور به قلمتان اجازه دهید، هرچه میخواهد بنویسد. حس رهایی را تجربه کنید و به خود فرصت یک برونریزی خالص را بدهید.
- با خودتان روراست باشید. جز حقیقت چیزی نگویید. اینجا حریم امن و خصوصی شماست، پس برای خود فیلم بازی نکنید و دروغ نگویید. اجازه دهید خود واقعیتان ظهور پیدا کند.
- به مرور در نوشتههایتان سبک خود را بیابید. با جدیت و تداوم، به مرور سبک و لحن خاص خود را خواهید یافت. اینکار به شناخت خودتان کمک میکند و بعدن در صورت انتشار هم به کارتان خواهد آمد.
- احساسات خود را بشناسید و از نشانهها استفاده کنید. مثلن در زمان ناراحتی چه رفتاری بروز میدادید. عکسهای قدیمی چه حسی در شما بوجود میآورند. همه اینها به خودشناسی بهتر کمک میکند.
- برای راحتتر نوشتن، توالی زمانی و اتفاقات را رعایت کنید. مثلن از کودکی به زمان حال برسید.
- سعی کنید، در پایان هر خاطره جمعبندی کنید و درس یا نکتهای اگر به ذهنتان میرسد، یادداشت کنید.
- با خودتان صمیمی، بیتکلف و مهربان باشید.
- در یک مکان خلوت و امن بنویسید.
مواردی که در بالا ذکر شد، برای خاطرهنویسی با هدف خودشناسی، رشد شخصی و بهداشت روانی است. برای خاطرهنویسی حرفهای و انتشار عمومی موارد دیگری را نیز باید رعایت کرد. این موارد میتوانند مقدمهای بر کار حرفهای باشند.
میتوانید قسمت دوازدهم پادکست پراجکت O را نیز درهمین موضوع گوش کنید.
آخرین دیدگاهها