اصلن آدم ابن‌الوقتی نیستم. باید از روزها قبل بدانم که چه خبر است و برنامه چیست. شده کار از پیش برنامه‌ریزی‌نشده انجام بدهم. اما حتمن در روتین و برنامه‌هایم اختلالی ایجاد نکرده. هنوز با مریضی‌ها، کنسلی‌های ناگهانی یا اتفاقات ناخوانده کمی تا قسمتی بهم می‌ریزم.
چیزی که آدم‌ها نمی‌دانند این است که برای کسی که زمانش دست خودش است، خود-انضباطی بسیار ضروری و البته سخت است. کسی که میان ده‌ها کار خانه، بچه، شغل و امورات شخصی، یک روتین و نظم شخصی ایجاد می‌کند، یک اخلال می‌تواند به کل همه چیز را خراب کند. روتینی که طی چند هفته و ماه جا افتاده و دارد کم‌کم نتیجه می‌دهد، با یک سفر چندروزه ناگهانی هفته‌ها مختل می‌شود. چه بسا تغییر کند.
درست است که انعطاف‌پذیری و سازگاری با شرایط از ارکان موفقیت است. مهم تداوم و پیوستگی است اما خلل در روتین‌ها هم موجب استرس و استرس منجر به ضرر می‌شود.
از اختلا‌ل‌های روزانه، هفتگی و ماهانه گریزی نیست. اما ای کاش قابل‌کنترل و البته قابل درک و احترام برای دیگران باشد.
آخرین دیدگاه‌ها