فکر کنم حدود ۱۶، ۱۷ سال بود که نمایشگاه کتاب نرفته بودم. سال‌های گذشته از نمایشگاه آنلاین خرید می‌کردم. اما امسال حوصله منتظر پست شدن را نداشتم. بخصوص که همه را یکجا نمی‌آورد و مثلن برای ۵ تا کتاب، باید ۵ بار منتظر آوردن پست بشوی. تصمیم گرفتم امسال بروم. گفتم حالا که سنجیده کتاب می‌خوانم و خرم و با قشر فرهنگی نویسنده، مترجم و ناشر بیشتر آشنا شده‌ام، بروم ببینم چه خبر است.

تابحال مصلی نرفته بودم. اولین بار بود که وارد محوطه می‌شدم و به عنوان یک مهندس، از فضای نیمه‌کاره کثیف نامنظمی که هنوز بعد ۴۰ سال تمام نشده است، حالم بهم خورد. البته اگر برای تهران‌نشینان آب نداشته، قطعن برای جمع محدودی خیلی نان داشته و دارد.

اصلن تصور نمایشگاه کتاب در مصلی مسخره است. نمی‌دانم کی گفته بود که اینها در دانشگاه نماز می‌خوانند و در مصلی کتاب می‌فروشند. به نظرم از دید مذهبی‌اش هم بخواهیم نگاه کنیم، خیلی صورت خوشی ندارد.

جو که کاملن مذهبی-سیاسی بود. تعداد ناشران این مدلی هم بسیار. اما ناشرین دیگر هم بودند. بعضی خوب‌ها هم امسال آمده بودند. چند کتاب مد نظر داشتم که خریدم. متاسفانه در آن روز و ساعتی که رفتم، هیچ یک از نویسندگان و مترجمینی که می‌شناختم نبودند. عجله کردم. نباید همان روز اول می‌رفتم. روزهای اول معمولن خبری نیست. بخش کتاب‌های کودک، خارجی و آموزشی هم نرفتم. وقت نداشتم و انگیزه‌ای هم نداشتم.

برعکس عده‌ای که کلن با نمایشگاه کتاب مخالفند و آن را تحریم کرده‌اند، به این نتیجه رسیدم که علیرغم فضا و مکان و جو غیرفرهنگی‌اش با هدف درست و البته همراه می‌توان روز خاطره‌انگیزی ساخت.

بل‌اخره اقلیتی از ناشران خوب، نویسندگان و مترجمان حضور داشتند که می‌شد دیدشان و استفاده کرد. به دلیل فضای بزرگ خلوت بود و بیرون هم دکه‌های غذا و نوشیدنی برپا بود. بل‌اخره این هم فرصتی برای کسب‌وکار عده‌ای است در این وانفسای روزگار.

البته از گرانی کتاب نگویم که خیلی ناجوانمردانه شده است. بزودی این کالای فرهنگی از سبد خانواده‌ها حذف خواهد شد. خودم که هرچه می‌گذرد، خیلی حساب‌شده‌تر کتاب می‌خرم.

به هرحال تجربه خوبی بود بعد از سال‌ها. امسال که گذشت، امیدوارم سال دیگر بیشتر بهم خوش بگذرد. خدا را چه دیدی، شاید خودم در غرفه ناشری به عنوان نویسنده و مترجم حضور پیدا کردم.