«یک راهنمای گرم، سخاوتمند و فوق‌العاده مفرح از خلال جهان نویسنده و باتلاق‌های پرخطر آن»
لس‌آنجلس‌تایمز
«مجموعه‌ای از نکات و نصایح عالی در زمینه نوشتن و نویسندگی. . . فوق‌العاده مفرح، مفید و محرک.»
نقد کتاب نیویورک‌تایمز
وقتی در گوگل دنبال کتاب‌هایی درباره خاطره‌نویسی هستید، یکی از کتاب‌های پرتکرار، کتاب پرنده به پرنده اثر آن لاموت است. این کتاب توسط مهدی نصراله‌زاده ترجمه و در نشر بیدگل منتشر شده است. اما مانند دیگر کتاب‌های آموزش خاطره‌نویسی، آن‌طور که من توقع داشتم درباره خاطرات نیست. درباره زندگی نویسندگی و نوشتن است. بنابراین اگر به مهارت نوشتن به صورت کلی‌اش علاقمندید، این کتاب از جمله خواندنی‌هاست. اما اینکه چطور خاطراتتان را به اثری جذاب تبدیل کنید، شاید نه.
دلیلی که می‌تواند این کتاب را در مجموعه کتاب‌های مرتبط با خاطره‌نویسی قرار دهد این است که خانم لاموت در نوشتن متن از خاطرات خود بسیار کمک گرفته است. در خلال نکات و درس‌های کتاب درمورد نوشتن بسیاری از تجربیات شخصی نویسنده را مشاهده می‌کنید. این ساختار می‌تواند برای کسانی که به نوشتن غیرداستانی آموزشی علاقه دارند، جالب باشد. چراکه به جذابیت خواندن کمک می‌کند.
به قول خود خانم لاموت: «این کتاب تقریباً همه آن چیزهایی است که من تا به امروز، فردا را نمی‌دانم، درباره نوشتن می‌دانم.»
این کتاب دارای پنج بخش اصلی است:
بخش اول: نوشتن
«نوشتن ربطی وثیق به گفتن حقیقت دارد.» آن لاموت
درباره اصول کلی نوشتن از جمله شروع، پیش‌نویس‌ها، طرح، شخصیت، دیالوگ، طراحی صحنه در فصولی کوتاه، توضیح داده شده است. اگر می‌خواهید در مورد هریک از بخش‌های نوشتن دانش بیشتری کسب کنید باید به منابع تخصصی مراجعه کنید.
بخش دوم: چهارچوب ذهنی نویسنده
«نویسنده کسی است که جدا می‌ماند و جدا می‌ایستد، مثل حلقه آخر زنجیره‌ای که خودش با چیز دیگری در پیوند نیست؛ آنجا تنها می‌ایستد اما تصمیم می‌گیردکه یادداشت‌هایی چند بردارد.» آن لاموت
این بخش درباره خودشناسی نویسنده است. نگاه او به اطراف، نظرگاه اخلاقی، گوش دادن عمیق به خود و دیگران، قرار گرفتن و آرامش درون و رقابت با دیگران.
بخش سوم: کمک گرفتن‌های بین راه
«نویسنده کسی است که هیچ چیزی را هدر نمی‌دهد.» منسوب به هنری جیمز
این بخش درمورد ابزار و تکنیک‌هایی است که به نویسنده برای نوشتن بهتر کمک می‌کنند. مانند برگه‌های یادداشت، زنگ زدن به این و آن، گروه‌های نگارش، پیداکردن کسی که نوشته‌هایتان را بخواند، نامه‌ها، انسداد ذهنی نویسنده.
به نظر من این بخش نسبت به بخش‌های دیگر بسیار جالب‌تر و کاربردی‌تر بود.
بخش چهارم: انتشار کتاب و دلایل و انگیزه‌های دیگر برای نوشتن
این بخش شاید مهم‌ترین چیزی باشد که یک نویسنده تازه‌کار و مشتاق به چاپ کتاب، باید بارها و از نویسندگان موفق مختلف بخواند. درست است که بسیاری در تب انتشار، شهرت و ثروت از نوشتن می‌سوزند اما باید همواره یادآور شد که نوشتن پاداش‌هایی ورای این‌ها هم دارد و راه‌های مختلفی برای رسیدن به این پاداش‌ها وجود دارد.
در این بخش خانم لاموت به موارد جالبی با بازگویی تجربیات خود اشاره می‌کند. مانند نوشتن هدیه، یافتن صدایتان، بخشیدن و در آخر هم افسانه‌های انتشار و آنچه در انتظار نویسنده است.
بخش پنجم: درس آخر
«برای هزارمین بار به هنرجویانم می‌گویم که درباره دوران کودکی‌تان بنویسید. درباره آن دوره‌ای در زندگی‌تان بنویسید که به شدت به جهان علاقه‌مند یا حتی مجذوب آن بودید، دوره‌ای که قوه مشاهده‌تان از هر زمان دیگری قوی‌تر و نافذتر بود، دوره‌ای که در آن اشیاء و امور را به نحوی فوق‌العاده ژرف احساس می‌کردید.
از دستمایه‌تان یا از گذشته‌تان نترسید.
اگر چیزی در درون شما واقعی باشد، ما احتمالاً آن را جذاب خواهیم یافت . چه بسا در آینده عالمگیر هم بشود. بنابراین، شما باید خطر کنید و عاطفه واقعی را در کانون نوشته‌تان قرار دهید.
به عنوان کسی از آن کسانی که به جد خواهان خلق مکانی هستید که در آن تخیلتان بتواند برای خودش بچرخد، شما خوش‌شانسید. ما این مکان را با شن خاطراتمان می‌سازیم؛ این قلعه همان خاطرات و قوه ابداع ما هستند که بدین صورت ملموس و محسوس گشته‌اند.
صرفنظر از هر انگیزه‌ای که داشته باشید، اینکه روایت خودتان را بنویسید کاری است که انجام رساندنش بسیار در خور احترام است. به رغم همه مشکلات و در کمال ناباوری، شما آن را روی کاغذ آورده‌اید، بنابراین تا ابد باقی خواهد ماند و از بین نخواهد رفت. و خدا را چه دیدی؟ شاید نوشته‌های شما به دیگران کمک کند، شاید بخش کوچکی از راه حل باشد. حتی لازم نیست خودتان بدانید چگونه یا به چه طریق؛ بااین حال اگر روشن‌ترین، صادقانه‌ترین و حقیقی‌ترین واژه‌هایی را که می‌توانید بیابید بنویسید و اگر بهترین کاری را که از شما برای فهمیدن و ارتباط برقرار کردن برمی‌آید به انجام برسانید، این تلاش شما همچون فانوس دریایی کوچکی برپا خواهد گشت و روی کاغذ خواهد درخشید. کار فانوس دریایی این نیست که سرتاسر یک جزیره را در جست‌وجوی قایق‌های محتاج نجات زیرپا بگذارد؛ کار آنها این است که صرفاً جایی که هستند بمانند و بدرخشند.»
کتاب پرنده به پرنده، اثر آن لاموت، ترجمه مهدی نصراله‌زاده، نشر بیدگل آمیزه‌ای جذاب از خاطرات، زندگی شخصی، رمان‌نویسی و کتاب راهنمانویسی، هم برای نوشتن و برای زیستن است.
آخرین دیدگاه‌ها