فیلم Big Eyes یا «چشمهای درشت» به کارگردانی تیم برتون، یکی از متفاوتترین آثار اوست که برخلاف فضای فانتزی و تاریک همیشگیاش، این بار سراغ داستانی واقعی و اجتماعی از دنیای هنر رفته است. این فیلم در سال ۲۰۱۴ منتشر شد و با بازی درخشان امی آدامز و کریستف والتس، داستان زندگی مارگارت کین، نقاش زن آمریکایی دهه ۱۹۵۰ و ۶۰ را روایت میکند که سالها آثارش به نام شوهرش شناخته میشد.
در دنیایی که هنوز حضور زنان در عرصه هنر جدی گرفته نمیشد، مارگارت با سبک خاصش که نقاشیهایی از کودکان با چشمان بزرگ و غمزده بود، توانست توجه زیادی جلب کند. اما شوهرش، والتر کین، با سوءاستفاده از ضعف مارگارت در اعتماد بهنفس و ترس او از دیدهشدن، این آثار را به نام خود منتشر کرد و به شهرت و ثروتی بزرگ رسید. مارگارت، سالها در سکوت، پشت صحنه ماند و حتی مجبور به پنهانکاری درباره هنرش در برابر دخترش شد.
Big Eyes نه فقط یک فیلم بیوگرافیک، بلکه اثری اجتماعی و روانشناختی درباره رابطه قدرت، جنسیت و خلاقیت در فضای مردسالارانه است. فیلم بهزیبایی نشان میدهد چگونه ساختارهای اجتماعی و روانی، میتوانند زنان هنرمند را به حاشیه برانند، و چگونه گاهی نزدیکترین افراد (حتی همسر) میتوانند مانعی برای بروز استعداد آنها باشند.
امی آدامز در نقش مارگارت، تصویری ملموس از زنی درونگرا، ترسو اما در نهایت جسور ارائه میدهد. بازی او تحسین منتقدان را برانگیخت و جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر زن در بخش موزیکال یا کمدی را برایش به ارمغان آورد. کریستف والتس نیز با بازی اغراقآمیز اما قانعکنندهاش در نقش والتر، وجهی از شخصیتهای فریبکار و خودشیفته را به نمایش میگذارد که در دنیای هنر و شهرت، کم نیستند.
پیام فیلم Big Eyes برای زنان هنرمند و خلاق روشن است:
اگر برای خودت نجنگی، دیگران با خلاقیت تو برای خودشان قلعه میسازند.
فیلم، مسیر تدریجی بیداری و رهایی مارگارت را نشان میدهد؛ از زنی منزوی و مطیع، تا هنرمندی که در دادگاه برای اثبات مالکیت آثارش، در اقدامی نمادین، مقابل قاضی نقاشی میکشد و حقیقت را برملا میسازد.
Big Eyes فیلمی است درباره شجاعت در برابر سرکوب، صدای زنانه در هنر، و اهمیت شناخت و دفاع از هویت خلاقانه. داستانی که اگرچه به گذشته تعلق دارد، اما هنوز برای بسیاری از زنان، بهویژه در جوامع سنتی یا مردسالار، آشنا و الهامبخش است.
آخرین دیدگاهها